ذریح محاربى، مىگوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: از خویشاوندان و فرزندانم کسى را ملاقات نکردم مگر وقتى به آنها خبر دادم به اجر و ثوابى که در زیارت قبر حسین(ع) هست، مرا تکذیب نموده و گفتند: تو به «جعفر بن محمد» دروغ بستهای و و این حرفها را از خودت درآوردهای! حضرت فرمودند: اى ذریح! مردم را رها کن، هر کجا که مىخواهند بروند، بهخدا قسم که خداوند به زائرین حسین(ع) مباهات و افتخار مىکند. و هنگامی که زائر بر مزار حسین(ع) وارد میشود، فرشتگان مقرّب خدا و حاملین عرش بر او وارد میشوند، تا اینکه خداوند به فرشتگان مىفرماید: آیا زوّار حسین(ع) را مىبینید که از روى شوق به حسین(ع) و فاطمه(س) به زیارت آمدهاند؟ به عزّت و جلال و عظمت خود سوگند که کرامت خویش را بر ایشان واجب کردهام و ایشان را حتماً به بهشتى که براى دوستانم و براى انبیاء و رسل و فرستادگانم آماده کردهام میبرم.
عنْ ذَرِیحٍ الْمُحَارِبِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مَا أَلْقَى مِنْ قَوْمِی وَ مِنْ بَنِیَّ إِذَا أَنَا أَخْبَرْتُهُمْ بِمَا فِی إِتْیَانِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع مِنَ الْخَیْرِ إِنَّهُمْ یُکَذِّبُونِّی وَ یَقُولُونَ إِنَّکَ تَکْذِبُ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ یَا ذَرِیحُ دَعِ النَّاسَ یَذْهَبُونَ حَیْثُ شَاءُوا وَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَیُبَاهِی بِزَائِرِ الْحُسَیْنِ وَ الْوَافِدُ یَفِدُهُ الْمَلَائِکَهُ الْمُقَرَّبُونَ وَ حَمَلَهُ عَرْشِهِ حَتَّى إِنَّهُ لَیَقُولُ لَهُمْ أَمَا تَرَوْنَ زُوَّارَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ أَتَوْهُ شَوْقاً إِلَیْهِ وَ إِلَى فَاطِمَهَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ أَمَا وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَ عَظَمَتِی لَأُوجِبَنَّ لَهُمْ کَرَامَتِی وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّتِیَ الَّتِی أَعْدَدْتُهَا لِأَوْلِیَائِی وَ لِأَنْبِیَائِی وَ رُسُلِی.
کامل الزیارات، ص۱۴۳